.::*شهر دارالمومنین و شهید پرور زاویه *::.

من آدم خاصی نیستم ،

یه مرد معمولی با افکار معمولی ...

یه زندگی معمولی رو گذروندم ...

مجسمه ای ازم به عنوان یادبود ساخته نمیشه ...

و اسم من بعد از مرگم به زودی فراموش میشه ...

اما از یه لحاظ ،من به اندازه ی تمام آدم هایی که تا حالا زندگی کردن ،تو زندگیم موفق بودم !!!

من .：* شهرم *：. را با تمام قلب و روحم دوست داشتم و دارم...برای من ،این تو زندگیم همیشه از همه چیز مهم تر و کافی بوده و هر کاری برای پیشرفتش انجام میدم. 

               پیشرفت شهرم ، پیشرفت خودم

                             زنده باد زاویه