.::*شهر دارالمومنین و شهید پرور زاویه *::.

همواره یکى از مسائلى که همیشه با آن مواجه میشوم مخالفت تعدادى از مردم بانقد و نقادی است و همواره آن را امرى ناپسند میدانند،به اعتقاد آنها نقد کردن نوعى سنگ اندازى است که حرکت شهر به سمت توسعه را کند میکند و مانع خدمت گذارى مسئولین میشود،درهفته هاى اخیر تعدادى از بازدید کنندگان که نظرات خود را درباره وبلاگ براى ما ارسال نموده اند به این امر(انتقاد) اشاره کرده و آن را امرى مذموم شمرده اند و ما را سرعت گیر توسعه شهر پنداشته اند. با تمام احترامى که براى نظرات مخالفان قائلم و تمام تلاشم بر این است که تمامى این نظرات در وبلاگ درج شود،اما خود من با آنها مخالفم،زیرا بر این باورم جامعه اى که در آن نقد و نقادى وجود نداشته باشد فساد آن را فرا میگیرد و با توجه به این مسئله سعى میکنم کارهایى را که به نظرم اشتباه مى آیند را نقد کنم تا شاید اصلاح شوند و با اینکه به نیمه پر لیوان هم توجه دارم تلاش میکنم همواره نیمه خالى لیوان را ببینم،چون معتقدم افراد زیادى هستند که کارشان دیدن نیمه هاى پر لیوان هاست،کسانى که نیمه خالى را میبینند ولى چشمهایشان را بر روى آن میبندند تا مبادا خاطر بزرگانشان مکدر شود،به نظرمن کار این افراد را فقط میتوان خیانت نامید. اما چرا تعریف نمیکنیم؟
راحت ترین کارى که میتوانیم بکنیم تعریف و تمجید کردن از فعالیت ها و اقدامات مسئولین است و هر روز میتوانیم ده عنوان مقاله با اهداف چاپلوسانه بنویسیم ومسئولین عزیز را مشعوف کنیم و آینده خود را تضمین ولى این کار را نمیکنیم چون آن را خیانتى بزرگ در حق مردم و شهرمان میدانیم و ترجیح میدهیم منافع خود را فداى منافع شهرمان کنیم.
جهان سوم جایى است که اگر بخواهى کشورت آباد شود،خانه ات ویران مى شود،و اگر بخواهى خانه ات آباد شود باید براى ویران شدن کشورت بکوشى.
((پروفسور حسابى))