.::*شهر دارالمومنین و شهید پرور زاویه *::.

بدون شک همه ما میدانیم نامه ی امام علی(ع)به مالک چیزی فراتر از یک نامه بود چرا که امام آگاه بود که مالک در راه مصر کشته خواهد شد و این نامه در واقع نامه ای به مردم و مسئولان امروزی است.
(باید تلاش تو در آباد کردن زمین، بیشتر از جمع آوری خراج (مالیات) باشد؛ زیرا، خراج، جز با آبادانی، فراهم نمی شود و هر کسی، بخواهد خراج را بدون آبادانی زمین به دست آورد، شهرها را خراب، و بندگان خدا را نابود، و حکومتش جز اندک مدتی، دوام نخواهد آورد . نهج البلاغه، نامه 53)

 خوشا به حال که نه، بلکه خوشا به سعادت کسانی که مال دنیا را امنت دار نیستند و از اموالشان خیری به بندگان دیگر میرسد. مطلع حرف من آن دسته از افراد زمین دار یا زمین خواری هستند که این زمین ها را در این دنیا به امانت نگه داشته و امکان آبادی و یا استفاده از آن را ناممکن کرده اند.

زمینی برای محل دانشگاه....زمینی برای محل کتابخانه.....زمینی برای محل پارک....و........
تمام اینها نیاز امروز شهر زاویه است که متاسفانه باید زمینهایی که در موقعیت طلایی شهر هستند بدون استفاده و بیابان مانند بمانند.

به نظرتان دلیل بلا استفاده ماندن زمینهای روربه روی بانک ملی زاویه چیست؟

چرا نباید آن زمین در آن موقعیت عالی به یک محل آموزشی یا پارکی شکیل یا دانشگاه نشود؟؟؟

به نظر شما دلیل اینکه افرادی که آنچنان زمینهای زیادی دارند و وقف نمیکنند چیست؟؟؟

تنها راز این سوالات در این است که:

انجام کار خیر و اهدا و وقف زمین و امثال آن برای آبادانی و داشتن صالحات و باقیات خواهان لیاقت و سعادت است که این افراد ندارند.

اگر لیاقت وقف زمینهایشان را داشتند پس از مرگ واقف نام میگرفتند نه امانت دار.

و اینجاست که باید زمین اصلی دانشگاه شهر زاویه به این علل در بیرون از شهر باشد تا دانشجویی که در حرف در زاویه دانشجو است شهر زاویه را نببیند و همچنین شهروندان نتوانند از منافع حضور دانشجو در دانشگاهشان استفاده کنند.